Gianni Rodari (Omegna, Piamonte, 1920ko urriaren 23a - Erroma, Italia, 1980ko apirilaren 14a) italiera idazlea izan zen. Irakasle, kazetari, pedagogo eta abar izan zen, eta 1950. urte inguruan hasi zen literaturan. Rodarik berak zioenez, Maggiore aintziraren inguruan haurren irakasle jardun zuen garaian berak asmaturiko kontakizunak esaten zizkien haurrei, errealitatearekin batere loturarik gabeko kontakizunak, eta askotan surrealismoak darabiltzan teknika berberei jarraituz osatuak. Horrela, Rodarik "haurrentzako kontakizunen asmatzaile" deitura eman zion bere buruari, eta bere obra askotan (''Zer gertatuko da aitona katu bihurtzen bada?'', 1969; ''Istorioen nahas-mahasa'', 1971: ''Jolas egiteko ipuinak''; 1971: ''Barre egiteko istorioak'', 1971) kontakizun berriak asmatzeko modua iradokitzen die aldi berean irakurleei, betiere irudimena eta hura kitzikatzeko teknikak erabiliz, eta orobat proposatzen die kontakizun horiek haurren hizkuntza heziketarako tresna moduan erabiltzea. Bere karreran zehar hogei liburutik gora idatzi zituen, umore finez eta irudimen zorrotzez hornituak, ironia handikoak. Aipatzekoak dira, besteak beste, ''Telefonozko ipuinak'' (1961), ''Tarta balioetsia'' (1966), ''Gondola fantasma'' (1978) edota ''Midas erregearen istorioa'' (1983). 1970. urtean haur literaturako Nobeltzat hartua den Hans Christian Andersen saria eman zioten.
Wikipediatik informazioa lortu
