Canlyniadau Chwilio - Marechal, Leopoldo., 1900-1970.

Leopoldo Marechal

Nofelydd, bardd, dramodydd, ac ysgrifwr yn yr iaith Sbaeneg o'r Ariannin oedd Leopoldo Marechal (11 Mehefin 1900 – 26 Mehefin 1970). Mae'n nodedig am ei nofelau athronyddol ac am ei gyfraniadau at lên yr Ariannin yn hanner cyntaf yr 20g.

Ganwyd yn Buenos Aires, prifddinas yr Ariannin. Yn y 1920au, Marechal oedd un o'r garfan o lenorion ifainc yn y mudiad ''ultraísmo'' a gyhoeddasant y cylchgronau ''Martín Fierro'' a ''Proa''. Mae ei gyfrol gyntaf o farddoniaeth, ''Aguiluchos'' (1922), yn defnyddio technegau ''modernismo'' i ymdrin â themâu bugeiliol. Mynegir estheteg ''ultraísmo'' gan drosiadau a delweddaeth ei gasgliadau o gerddi ''Días como flechas'' (1926) ac ''Odas para el hombre y la mujer'' (1929). Dylanwadwyd arno gan athroniaeth newydd-Blatonaidd yn ei farddoniaeth yn y 1930au: ''Cinco poemas australes'' (1937), ''Sonetos a Sophia'' (1940), ac ''El centauro'' (1940).

Ei gampwaith ydy'r nofel ''Adán Buenosayres'' (1948), gwaith cymhleth ac arddulliedig sy'n rhagflaenu'r "nofel newydd" yn llên America Ladin. O ran ei wleidyddiaeth, datblygodd Marechal o sosialydd i fod yn Beronydd pybyr, a gwasanaethodd mewn swyddi diwylliannol yn llywodraeth Juan Perón. Wedi cwymp Perón yn 1955, treuliodd Marechal ryw ddeng mlynedd yn byw o'r neilltu. Dychwelodd at sylw'r cyhoedd gyda'r nofelau ''El banquete de Severo Arcángelo'' (1965) a ''Megafón o la guerra'' (1970, gweithiau sy'n llawn archwiliadau mytholegol a delfrydyddol yr awdur. Bu farw yn Buenos Aires yn 70 oed. Darparwyd gan Wikipedia