Resultados de procura - Hitchcock, Alfred 1899-1980

Alfred Hitchcock

Alfred Joseph Hitchcock, nado en Leytonstone (Londres) o 13 de agosto de 1899 e finado no barrio de Bel Air (Os Ánxeles) o 29 de abril de 1980, foi un director de cinema británico nacionalizado estadounidense. Está considerado como unha das figuras máis influentes da historia do cinema. Nunha carreira de seis décadas, dirixiu máis de 50 longametraxes, Segundo Roger Ebert en 1980, foron 54 filmes.}} moitas das cales aínda hoxe son moi vistas e estudadas. Coñecido como o "Mestre do suspense", fíxose tan coñecido como calquera dos seus actores grazas ás súas numerosas entrevistas, os seus papeis de cameo na maioría dos seus filmes, e a súa presentación e produción da antoloxía televisiva ''Alfred Hitchcock Presents'' (1955–65). Os seus filmes obtiveron 46 nomeamentos aos Premios Óscar, incluíndo seis galardóns, aínda que nunca gañou o premio ao mellor director malia estar nomeado en cinco ocasións.

Hitchcock formouse inicialmente como funcionario técnico e redactor antes de entrar na industria cinematográfica en 1919 como deseñador de intertítulos. O seu debut como director foi o filme mudo británico-alemán ''The Pleasure Garden'' (1925). O seu primeiro filme de éxito, ''The Lodger: A Story of the London Fog'' (1927), axudou a dar forma ao xénero do suspense e ''Blackmail'' (1929) foi o primeiro filme británico con son. Os seus filmes de suspense ''The 39 Steps'' (1935) e ''The Lady Vanishes'' (1938) están clasificados entre os mellores filmes británicos do século XX. En 1939, xa tiña recoñecemento internacional e o produtor David O. Selznick convenceuno para que se mudase a Hollywood. A continuación realizou unha serie de filmes de moito éxito, entre eles ''Rebecca'' (1940), ''Foreign Correspondent'' (1940), ''Sospeita'' (1941), ''Shadow of a Doubt'' (1943) e ''Notorious'' (1946). ''Rebecca'' gañou o Óscar ó mellor filme, e Hitchcock foi noemado ó mellor director; posteriormente foi nomeado por ''Lifeboat'' (1944) e ''Spellbound'' (1945). Despois dunha breve pausa no éxito comercial, regresou con ''Strangers on a Train'' (1951) e ''Dial M for Murder'' (1954); entón pasou a dirixir catro filmes a miúdo clasificados entre os mellores de todos os tempos: ''A ventá indiscreta'' (1954), ''Vertixe'' (1958), ''Coa morte nos talóns'' (1959) e ''Psicose'' (1960), o primeiro e o último deles valéronlle nomeamentos ao mellor director. ''Os paxaros'' (1963) e ''Marnie'' (1964) tamén tiveron éxito financeiro e son moi apreciados polos historiadores do cinema. proporcionado por Wikipedia