Felisberto Hernández (Montevideo, - ''ibidem'', ) Uruguaiko idazlea izan zen. Piano-ikasketak egin zituen gaztetan, eta zinemetako pianista gisa aritu zen. 1925ean, kontakizun laburrak argitaratzen hasi zen: ''Fulano de tal'' (1925, ''Urlia''); ''Libro sin tapas'' (1929, ''Azalik gabeko liburua''). 1942an ''Por los tiempos de Clemente Colling'' (''Clemente Colling-en garaietan edo'') argitaratu zuen. Garai hartan hasi zen ''Tierras de la memoria'' idazten, nahiz eta hil arte ez zen argitaratu. Haren beste lan batzuk: ''Nadie encendía las lámparas'' (1947, ''Inork ez zuen lanpararik pizten''); ''Las hortensias'' (1949, ''Hortentsiak''); ''La casa inundada'' (1960). Hernándezenak oroitzapen-lanak dira, eta umorea lantzen du era berezi batean, eta sentipen irreal bat eragiten du. Eragin handia izan zuen J. Cortázar eta G. García Márquez idazleengan. Rio de Platako ipuin fantastikoaren sortzailetzat hartua izan da.
Wikipediatik informazioa lortu
