Zoekresultaten - Ferrero, Guglielmo 1871-1942

Guglielmo Ferrero

thumb|Guglielmo Ferrero Guglielmo Ferrero, uitspraak (Portici, 21 juli 1871 - Mont-Pelerin-sur-Vevey, 3 augustus 1942) was een Italiaans historicus, journalist en romanschrijver, auteur van ''Grandezza e decadenza di Roma'' (6 dln., 1903-1908). Ferrero wijdde zijn geschriften aan het liberalisme.

Ferrero studeerde rechten in Pisa, Bologna en Turijn. Kort daarop trouwde hij met Gina Lombroso, een dochter van Cesare Lombroso, een socioloog en historicus, met wie hij ''La donna delinquente, la prostituta e la donna normale'' schreef. Van 1891 tot 1894 hield Ferrero een uitgebreide rondreis door Europa en in 1897 schreef hij over zijn reiservaringen ''L'Europa giovane''.

In 1908 werd hij door Theodore Roosevelt in het Witte Huis uitgenodigd.

Hij gaf lezingen in het noordoosten van de Verenigde Staten die in 1909 werden verzameld en gepubliceerd als ''Characters and Events of Roman History''.

Na zijn studie van de geschiedenis van Rome begon Ferrero met het schrijven van politieke essays en romans (''Fra i due mondi'' in 1913, ''Discorsi ai sordi'' in 1925 en ''Le due verità'' in 1933-1939). Toen het fascistische bewind van de Zwarthemden in 1925 liberale intellectuelen ertoe dwong Italië te verlaten, weigerde Ferrero dit en werd onder huisarrest geplaatst. In 1929 aanvaardde Ferrero een hoogleraarschap in Genève. Zijn laatste werken (''Avventura: Bonaparte in Italia: 1796-1797'', ''Reconstruction: Talleyrand a Vienne'', ''Potere'' en ''Le due rivoluzioni francesi'') waren echter gewijd aan de Franse Revolutie en Napoleon. Zijn historisch-sociologisch testament verscheen in 1942 in het Frans - 'Pouvoir' -'Macht', waarin de legitimiteit van het recht tot bevelen centraal staat. Door Wikipedia aangeleverd