Vittorio Alfieri kondea ( ahoskatua; Asti, Piemonte, - Florentzia, ) italiar antzerkigile eta olerkari izan zen. Europan zehar bidaiatu ondoren (1767-1772), Turina itzulirik literaturari lotu zitzaion behin betiko. Bere literatura-lanak ''Risorgimento''ko giroa sortzen lagundu zuen. Plutarkoren ''Bizitza paraleloak'' eraginiko zirrarak tragediak idaztera bultzatu zuen (hemeretzi guztira, 1774tik 1787ra). Hasieran, Frantziako Iraultzaren aldekoa izan bazen ere, gerora haren aurka bihurtu zen, eta frantziarren aurkako kritika gogorra idatziz (''Il Misogallo''). Maitasunezko bizitza eta idazle-kezkak zuzenki adierazi zituen bere lan lirikoan. Zenbait idazki politiko plazaratu zituen: ''Tiraniari buruz'' (1779), ''Printzea eta literaturari buruz'' (1786). Alfieriren literatura alderdirik behinena eta gaurkotasunik galdu ez duena antzerkia da: ''Saul'', ''Felipe'', ''Polinize'', ''Antigona'', ''Agamemnon'', ''Virginia'', ''Oreste'', etab. Tragedia hauek harrera ezin hobea izan zuten Italian, antzerti nazional baten piztuera baitzekarten; gai klasikoak erabiliz, askatasun politiko eta moralaren defentsa aldarrikatzen dute, eta eragin handia izan dute erromantikoengan. Bere autobiografia, ''Vita'' (1803, ''Bizitza''), hil ondoan argitaratua, da egile honen lan nagusia.
Wikipediatik informazioa lortu
